Çanakkale Zaferi: Bir Milletin Destanı

“Şu Boğaz Harbi nedir? Var mı ki dünyada eşi?” dizeleriyle başlayan Çanakkale destanı, tarihin en çetin savaşlarından biridir. En kesif orduların dört-beş donanmayla Marmara’ya geçmek için ufacık bir karaya yüklendiği bu harp, bir devrin battığı yerdir. Bu makalede, Çanakkale Savaşı’nın kahramanlıklarını, fedakarlıklarını ve mirasını detaylarıyla ele alıyoruz.

Çanakkale Harbi: Eşsiz Bir Mücadele

Çanakkale Boğazı, düşman donanmalarının Marmara’ya ulaşmak için tepeye yol aradığı bir savaş alanıydı. En güçlü ordular, sayısız gemiyle bu küçük kara parçasını abluka altına aldı. Ancak bu topraklar, bir milletin direnişinin simgesi oldu. “Dur yolcu, bilmeden bastığın bu toprak, bir vatan kalbinin attığı yerdir” dizeleri, buranın kutsallığını anlatır.

Babdan Oğula Mektup: Vatan İçin Fedakarlık

Bir babanın, Çanakkale cephesindeki oğluna yazdığı mektup, dönemin ruhunu yansıtır: “Oğlum, beni düşünme. Mukaddes din ve millet için hizmet et, ecdadın gibi nam kazan. Ya gazi ol, ya şehit.” 1 Teşrinievvel 1331 (1915) tarihli bu mektup, vatan uğruna her şeyden vazgeçen bir neslin kararlılığını gösterir.

Koca Seyit ve Nusret: Zaferin Kahramanları

Koca Seyit, Ocean zırhlısını vurarak savaşın seyrini değiştirdi. Akıntıyla sürüklenen gemi, Nusret Mayın Gemisi’nin döşediği mayınlardan birine çarparak battı. Bu olay, düşmanın boğazdaki ilerleyişini durdurdu. Türk askerinin cesareti ve zekası, zaferin temel taşlarından biri oldu.

Mustafa Kemal’in Emri: “Ölmeyi Emrediyorum”

Tümen Komutanı Yarbay Mustafa Kemal, geri çekilen erlere tarihi bir emir verdi: “Ben size taarruz emretmiyorum, ölmeyi emrediyorum.” Bu emir, savaşın kaderini değiştirdi. “Biz ölünceye kadar geçecek zamanda, yerimize başka kuvvetler gelebilir” sözleriyle askerler, son nefeslerine kadar direndi.

Genç Neslin Fedakarlığı: Eğitimden Cepheye

Osmanlı’nın geleceğini temsil eden gençler, Çanakkale’yi savunmak için eğitimlerini yarıda bırakıp askere koştu. Birçoğu köylerine dönemedi. Savaşta yorgun düşen ve son gayretle yaralanan askerler, hürriyetin bedelini canlarıyla ödedi. Bu genç nesilden pek azı geri dönebildi.

Düşmanın Geri Çekilişi: Kuklalar ve Tüfekler

Gün doğmasına az kala, işgal kuvvetlerinin son askerleri Çanakkale’den tahliye edildi. Geri çekilmelerini gizlemek için sahile kukla askerler ve su damlasıyla patlayan tüfekler yerleştirdiler. Tek tük silah sesleriyle gece yeni bir güne yol aldı; bu, zaferin sessiz habercisiydi.

Minnet ve Gurur: Kahramanlara Vefa

Bugünlerimizi Çanakkale kahramanlarına borçluyuz. “Emekleri zayi olmamıştır” diyerek, kanını ve canını bu topraklara katanları gururla ve rahmetle anıyoruz. Modern Türkiye, onlara minnettardır. Çanakkale, hürriyet zevkinin tadıldığı yer olarak tarihimizde sonsuza dek yaşayacak.